Foto: Zevenblad, brandnetel en paardenbloem – Eetbaar Amsterdam Dasarts 2008
Kruiden en bloesems oogsten, zalfjes bereiden, de buitenlucht opsnuiven, en zoveel andere leuke dingen om van te genieten in deze periode van het jaar. Aantrekkelijker dan een intieme relatie met de computer te onderhouden, vandaar dat het hier wat stilletjes was. Bovendien ben ik nauwelijks thuis geweest, en heb ik als een nomade rondgetrokken in een groot deel van België en Nederland om workshops te geven. Topless. (Dit is blijkbaar de nieuwe vakterm voor ‘laptopless’, voor wie er zich andere dingen bij voorstelde 🙂 )
Maar toen ik afgelopen zondag met de mensen van Fehluna, Daniëlle en Yo wat ervaringen uitwisselde over zevenblad, riep Yo uit ‘Zeg, maar zou je dáárover niks in je blog schrijven?!’. Bij deze dus…
Zevenblad werd ooit aangeplant door de Romeinen om hun soldaten van verse groenten langs de weg te voorzien. Natuurlijk gebruikten ze daarvoor een kruid dat in vrijwel alle omstandigheden weet te overleven en hardnekkig volhardt. Een groente die de term ‘buffet à volonté’ uitvond.
De Romeinen trokken verder, zevenblad is gebleven. Om alle mogelijke plekjes in de stad en op het platteland te koloniseren: tussen hagen, onder bomen en struiken, in gazons.
Het kruid is daardoor ook wel gekend onder andere, veelzeggende namen, zoals kampioen-woekeraar, smèrlapperie, tuindersverdriet. Of het dichterlijke de uitdijende groene hel. Met andere woorden: nauwelijks uit te roeien. Zelfs pesticidefabrikanten zouden er grijze haren van krijgen.
Op het risico mijn hele geloofwaardigheid te verliezen: ik blijk de vorige jaren zoveel zevenblad verorberd te hebben in de ouderlijke tuin, dat het daar verdwenen is.
Lees de zin gerust nog eens opnieuw.
Jazeker, zevenblad. Weggekregen. Enkel en alleen door ze te verwerken in quiches, soepen, salades, puree, pannekoekjes, brood, pesto,… Geen milligram gif is er aan te pas gekomen. Integendeel: ik heb me juist laten voeden door alle voedingsstoffen die het zevenblad rijk is: vitamine C, ijzer, calcium, magnesium, caroteen (vooral in jong stadium).
Het is een veelzijdige groente, de jonge blaadjes zijn heerlijk rauw, de iets oudere blaadjes kook je best en hebben een wat peterselie-achtige smaak.
Waar andere tuinders een uitbundige vreugdedans voor zouden uitvoeren, weet ik eigenlijk niet zo goed of er wel reden tot vrolijkheid is. Straffer nog: ik mis mijn vertrouwde zevenblad. Ik hoop dat ik het terug kan introduceren. Wat is er nu gemakkelijker dan een groente waarvan je volop kunt oogsten zonder dat je er omkijken naar hebt? Die Romeinen waren zo dom nog niet…
En ik blijk in goed gezelschap te zijn: ook Goethe was een verwoed zevenblad-verzamelaar. Zijn onkruidcollectie kun je in het Goethemuseum in Weimar overigens nog steeds gaan bewonderen.
Herboristeria 
Ik plan ook al een tijdje een blogberichtje over zevenblad…
Ik zag het een paar maanden geleden (eindelijk!) opduiken in mijn woekerhoekje, maar erg woekeren doet het voorlopig nog niet, want ik loop er intussen alweer weken naar te zoeken.
Mijn favoriete zevenblad-recept is een gratin met geitenkaas… maar dat recept bewaar ik voor mijn eigen blogje :-p
Dat klinkt heerlijk, Anne!
Nu nog een mooie locatie vinden om me van zevenblad te voorzien…
Ik voel me er eigenlijk een beetje schuldig over, want normaalgezien is duurzaamheid een belangrijk aspect als ik oogst en plunder ik niet zomaar. Maar het moet me zó zijn ingepeperd dat ik moest blíjven plukken om het in te perken, dat ik zelf ook dacht dat het een onverwoestbare plant was. Zo zie je maar, zelfs zevenblad heeft zijn grenzen.
rauw vind ik hem het lekkerst, tussen grof geraspte wortels of knolselder, njammie. Al was dat bladerdeeg met zevenblad en feta van zondag ook wel lekker.
Twee vierkante meter heb ik nog, ‘k zal er maar zuinig op zijn.
Nog twee vierkante meter? … (te druk met speeksel te produceren om verder te reageren)
[…] berichtje over haar heimwee naar het zevenblad in de tuin van haar ouders was het laatste zetje dat ik nodig had om eindelijk dat langgeplande […]
En ondertussen heeft onze tuin er weer een inwoner bij: het zevenblad is terug! Ik werd overspoeld door gulle zevenbladgiften vanuit alle hoeken, waarvoor dank! Er staat nu zelfs Alkmaars zevenblad in mijn Gents tuintje, naast Brusselse paardenbloemen, ooit overgeplaatst vanop een ondertussen al weer bebouwde werf 🙂
ik was op zoek naar het zevenblad maar hier, in de belgische Eifel niks te vinden, hoewel ik nog niet grondig zocht. Kan er me iemand van zaden voorzien?
+3280862747
ik wil er best iets voor betalen!
op zoek naar het zevenblad maar hier, in de belgische Eifel niks te vinden, hoewel ik nog niet grondig zocht. Kan er me iemand van zaden voorzien?
+3280862747
ik wil er best iets voor betalen!
Als de zevenblad ooit weer opraakt zou ik het gebied waar het groeide eens even lekker doorspitten, daar worden die wortelresten actief van en dan krijg je weer verse plantjes.